منم یک تقویم پر از زمستون چله نشینه دلی دربو داغون

سال کبیسمو شمردم از هیچکسی حاطره ای ندارم

 جز یک نفر که دربو داغونم کرد

 بره بودم گرگ بیابونم کرد

اما دلم تو غربت بیابون اصلا نشد پشیمون

ای دل دیوونه کی قدرتو می دونه برو فکر خودت باش پر از گرگ زمونه

باز منتظر نشستی آب می شی دستی دستی تو هم باید مثل اون دلش رو می شکستی