گل باغ آرزوهام توی دست سرد باده

واسه من گرون تمام شد این یه دل دادن ساده

رفتیو ازم گرفتی رنگ خنده و صدامو

 از درخت شبها چیدی همه ی ستاره هامو

کاش نمی دیدمت هیچوقت سخته از تو دل بریدن

 بهترین بهونه ای تو واسه ی نفس کشیدن

جای تو خالیه حالا بین آدمها و گلها

حالا تو دوریو دوری بین ما شکسته پلها

اولش دست زمونه گره ی عشقمو کور کرد

بعدش آوار جدایی قلبمو زنده به گور کرد

دل بهت دادمو گفتم با خوبو بدت می سازم

آخر کارو نخوندم که جوونیمو می بازم

حالا تو یه قطره اشکی می درخشی توی چشمام

نمی زارم که بیفتی بی تو تاریک می شه دنیام

راما